Preken voor eigen parochie
Zaterdag 25 september 2010 werd in Den Haag een conferentie gehouden over één groot Somalië: Freedom from fear.
Het praatje van de eregast, prof. Abdi I. Samatar uit Minnesota, was een ware teleurstelling. D
oor de vele data en namen die hij steeds gebruikte, klonk hij voo
r een leek als mij als een deskundige. Bij navraag bleek hij zaken
half verzwegen of
verdraaid te hebben. Toen ik hierachter kwam vond ik het in eerste
instantie zonde van mijn tijd en energie, maar nu zie ik het als een goede les. Ik ben nu een stuk wijzer en weet wat meer over de geschiedenis van (Brits) Somaliland en de eenwording van Somalië. Het is ook goed om te zien hoe sommige een allergische reactie vertonen bij het noemen van Somaliland en/of Puntland.
En vragen die tijdens de workshop gesteld werden over Somaliland, werden genegeerd. Voor sommigen geldt het principe: z
olang we het niet uitspreken, bestaat het niet!
Veel van wat hij vertelde had met politiek & afkomst te maken en was onderhuids, ik wil daar geen aandacht aan besteden. Ik wil wel even stil staan bij e
en van de verbazingwekkende verhalen die hij vertelde, deze ging over het Adaanverbod in Brits Somaliland. De Britten zouden Imams verboden hebben om te roepen voor het eerste gebed. Ze zouden te vroeg gewekt worden, terwijl zij wilden uitslapen.
Dit is natuurlijk onwaarschijnlijk als je alleen al nagaat dat men niet bij elkaar of gemengd woonde.
A. I. Samatar 
Dahir Ali Barre van stg SEDHURO en ik van SDO
