carless

Our car crashed on Sunday the 28th of November. We were supposed to be picked up, get Chantal to Berbera airport and than drive me back to Hargeisa afterwards.. this happened on the way to our hotel!
Thank GOD there were no casualties!

Great history lesson in Borama

SH. Ali Jawhari secondary

The Sheekh Ali Jawhari secondary school was built brick by brick, by the local community. People from Borama region, joined hands and built it without any help form outside.

This is the school where the clan-elders stayed for month, in 1993 and had daily meetings. The place where Egal was appointed as the second president of Somaliland, after president Tuur.

Amud University

Amud University was the first university in the whole of Somaliland, after the independence in 1991. Before that it was one of the first two secondary schools, back in the days when Somaliland was a British protectorate.

This is the view from one of the lecture halls.

The former Somaliland president Riyale en the current president Silanyo, both graduated from Amud secondary school.

boundaries needed for great entrepreneurial spirit

The entrepreneurial spirit in Somaliland is great. There are newly build restaurants, hotels and villas all over. The people are very entrepreneurial and creative.

Entrepreneurship is a good thing, but there is so much in Somaliland left to the financial market. This happens to a large extent out of necessity. How much more can unrecognised state do so with little development aid?

I saw a taxi driver earn $ 10 with one ride, of approximately 15 to 20 minutes. In a county where a family can life for several days on the $ 20 he had earned with that ride alone.

I have no personal problem with people working hard and earning good money, but it just doesn't seem right and overly expensive, to ask for $ 10 per trip, when you can rent the same vehicle for $50 a day.

It saddens me to see how such practices discourage people to work in the public sector!

The way things are going now.. the income of a taxi driver, will always be higher than the salary of a teacher or a police officer.

I just hope that the children in Somaliland, still want to become fire-fighters or policemen when they grow up!

De ondernemersgeest in Somaliland, is groot. Er komen steeds nieuwe restaurants, modernere hotels en grotere villa's bij. De mensen zijn erg ondernemend, creatief en weten telkens een nieuw gat in de markt te ontdekken.

Ondernemerschap is goed, maar er wordt in Somaliland veel aan de markt overgelaten. Dit gebeurt voor een groot deel ook uit noodzaak en kan niet anders. Een niet erkend staat, dat weinig ontwikkelingsgeld krijgt kan niet al te veel regulieren. Dit is ook geen begrip dat bij Afrika hoort, men is meer bekend met leven en overleven.

In dit continent en dus ook in Somaliland wordt te weinig aan de lange termijn gedacht. Ik noem als voorbeeld de taxichauffeur die ik vlak na aankomst in Hargeisa trof. Hij vroeg $10 voor alleen het brengen, voor het terugbrengen wilde hij even veel hebben. Gebracht worden en vrijwel meteen daarna terug(gebracht worden) zou dan $15 kosten. Het gaat hier om ritten van 15 a 20 minuten per rit. Gezien de korte afstanden neem ik aan dat deze taxichauffeur meer klanten zal vervoeren op die dag.

In Somaliland kan een gezin meerdere dagen leven van alleen al die $20 die hij aan ons had verdiend!

Ik heb er persoonlijk niets tegen dat iemand goed verdient, maar het moet wel kloppen en geen afzetterij zijn. Het is overdreven duur om $10 per rit te vragen, wanneer je voor $ 50 dezelfde auto voor de hele dag kunt huren.

Wat mij vooral zo tegen de borst stoot is, dat dergelijke praktijken ervoor zorgen dat mensen niet al te graag in de dienstverlenende sector willen werken.

De salaris of beter gezegd het inkomen van een taxichauffeur, ligt vele malen hoger dan die van een docent of een agent.

Ik misgun niemand iets.. ik hoop alleen dat de kinderen in Somaliland het zien zitten om later brandweerman of agent te worden!

Veel veranderd, maar toch vertrouwd

I’m revisiting my homeland this year, to continue work on the photo book of Somaliland and to start a tiny project in Maid. The photo book will be released around May 18, 2011, the 20th anniversary of Somaliland. I’m in the company of photographer and friend, Chantal Heijnen, just like last year.

It was nice to land in Berbera, for a change, up till now I always landed in Hargeisa. Lucky for us we were in the same plane as Mohamed Yunis Awale, Somaliland’s Deputy Minister of Foreign Affairs. He is familiar with the activities of SDS and was one of the participants in the debate on Somalila & Somaliland, That was organized by Lux Global in collaboration with SDO. He was so kind to arrange a comfortable ride for us from Berbera airport to the Ambassador Hotel in Hargeisa.

A lot has changed in our (short) absence, there are so many new buildings, I’m revisiting my homeland this year, to continue work on the photo book of Somaliland and to start a tiny project in Maid. The photo book will be released around May 18, 2011, the 20th anniversary of Somaliland. I’m in the company of photographer and friend, Chantal Heijnen, just like last year.

It was nice to land in Berbera, for a change, up till now I always landed in Hargeisa. Lucky for us we were in the same plane as Mohamed Yunis Awale, Somaliland’s Deputy Minister of Foreign Affairs. He is familiar with the activities of SDS and was one of the participants in the debate on Somalila & Somaliland, That was organized by Lux Global in collaboration with SDO. He was so kind to arrange a comfortable ride for us from Berbera airport to the Ambassador Hotel in Hargeisa.

A lot has changed in our (short) absence, there are so many new buildings, downtown Hargeisa and elsewhere. The reception was amazing, it’s like we’ve never been away.

Visiting Somaliland outside the summer is very nice: great weather, not too warm, less crowded and cheaper! Hargeisa and elsewhere. The reception was amazing, it’s like we’ve never been away.

Visiting Somaliland outside the summer is very nice: great weather, not too warm, less crowded and cheaper!

Ik bezoek dit jaar mijn geboorteland, om verder te werken aan het fotoboek over Somaliland en om een zeer kleinschalig project in Maid op te starten. Het fotoboek wordt uitgebracht rond 18 mei 2011, de 20ste verjaardag van Somaliland. Ook dit jaar reis ik weer met vriendin en fotografe Chantal Heijnen, alleen dit jaar verlaten we niet gelijktijdig Somaliland. Na het vertrek van Chantal, reis ik verder naar Erigavo en Maid.

Het was leuk om voor de verandering een keer in Berbera te landen, ipv Hargeisa. Wij hadden wel het geluk dat we in hetzelfde vliegtuig zaten als Mohamed Yunis Awale, de Somalilandse Staatssecretaris van Buitenlandse zaken. Hij is bekend met activiteiten van SDO en was een van de deelnemers aan het debat over Somalila & Somaliland, dat door Lux Global ism SDO werd georganiseerd. Hij was zo vriendelijk om ons op een zeer comfortabele wijze van het vliegveld in Berbera naar het Ambassador Hotel in Hargeisa te brengen.

Gedurende onze (korte) afwezigheid is veel in de stad Hargeisa (bij)gebouwd, zowel in het centrum als daarbuiten. De ontvangst hier was geweldig, alsof ik niet weg ben geweest. Het bezoeken van Somaliland buiten de zomer is erg fijn: heerlijk weer, niet zo warm, minder druk en goedkoper!

Somalia & Somaliland: Living apart together!

Maandagavond 25 oktober 2010, vond het debat Somalia & Somaliland: Living apart together plaats. Een bijzonder debat met internationale gasten, dat georganiseerd werd door Lux Global en SDO. Het werd gehouden bij Lux in Nijmegen. UNPO heeft hierover een mooi artikel geschreven en de foto's staan op de FaceBook Pagina van SDO.

Preken voor eigen parochie

Zaterdag 25 september 2010 werd in Den Haag een conferentie gehouden over één groot Somalië: Freedom from fear.

Het praatje van de eregast, prof. Abdi I. Samatar uit Minnesota, was een ware teleurstelling. D

oor de vele data en namen die hij steeds gebruikte, klonk hij voo

r een leek als mij als een deskundige. Bij navraag bleek hij zaken

half verzwegen of

verdraaid te hebben. Toen ik hierachter kwam vond ik het in eerste

instantie zonde van mijn tijd en energie, maar nu zie ik het als een goede les. Ik ben nu een stuk wijzer en weet wat meer over de geschiedenis van (Brits) Somaliland en de eenwording van Somalië. Het is ook goed om te zien hoe sommige een allergische reactie vertonen bij het noemen van Somaliland en/of Puntland.

En vragen die tijdens de workshop gesteld werden over Somaliland, werden genegeerd. Voor sommigen geldt het principe: z

olang we het niet uitspreken, bestaat het niet!

Veel van wat hij vertelde had met politiek & afkomst te maken en was onderhuids, ik wil daar geen aandacht aan besteden. Ik wil wel even stil staan bij e

en van de verbazingwekkende verhalen die hij vertelde, deze ging over het Adaanverbod in Brits Somaliland. De Britten zouden Imams verboden hebben om te roepen voor het eerste gebed. Ze zouden te vroeg gewekt worden, terwijl zij wilden uitslapen.

Dit is natuurlijk onwaarschijnlijk als je alleen al nagaat dat men niet bij elkaar of gemengd woonde.

A. I. Samatar

De organisatoren: KARTI, Dalmar & Hirda

Dahir Ali Barre van stg SEDHURO en ik van SDO

Een stap dichter bij de erkenning!

Ik ben dit fantastisch artikel op de site van UNPO tegengekomen!

Somaliland: An Emblem Of Hope

Peaceful outcome of elections show democracy and stability have developed roots in Somaliland

Below is an article published by Common Ground News Service:

In Somaliland’s 26 June [2010] presidential elections, voters were faced with a pivotal choice in determining their future prosperity, security, freedom and peace. On that date, which marked the 50th anniversary of Somaliland’s independence from British rule, citizens voted to change the current regime that they feel has been growing increasingly ineffectual and promote a new party through the election of opposition leader Ahmed Mohamed Silanyo, who was inaugurated on 27 July.

Somaliland is a Muslim-majority constitutional republic, recognised by the international community only as a stable autonomous and self-governing region in northwestern Somalia, but not as an independent state. Formerly a British protectorate called British Somaliland, the region merged with the south in 1960 to form Somalia. But it later withdrew from this union after the military dictator Siad Barre’s regime unleashed a reign of terror upon Somaliland in 1988, killing 60,000 residents and ravaging national infrastructures.

Since 1991, when Somaliland declared its independence from Somalia, Somalilanders have been rebuilding its stability peacefully and autonomously while Somalia remains a troubled country with clashing militias and humanitarian crises.

The international community should strongly consider affirming Somaliland as independent and offer it political and economic support, throwing its weight behind the founding vision of Somaliland to support its people and their desire to live in peace and stability.

The June elections were more than a political contest between parties; they represented hope for the people of Somaliland to maintain political stability and to one day earn international recognition as an independent state, as well as an opportunity to reform recent slips in progress caused by decisions made by the outgoing government.

This election was also seen by its citizens as Somaliland’s next step toward recognition from the international community as an independent state. And now President Silanyo can work to make this vision a reality.

The international community lacks the political will to provide political, economic or diplomatic assistance for Somaliland. In Somalia, foreign aid appears to be perpetuating the status quo, fuelling a cycle of need instead of growth. However, Somaliland and its people, who have shown immense commitment to maintaining peace and stability, have had to shoulder the financial burden of reconstruction largely on their own. Because it is not recognised by the international community as a sovereign republic, Somaliland is not eligible for direct foreign aid or investment.

Somaliland’s model of stability, reform and advancement is best exemplified by the capital city of Hargeisa. In this city, which was bombed to ruins under Barre’s regime, crucial infrastructure such as hospitals, schools, homes, businesses, traffic lights and roads have been rebuilt in the past 20 years. But without further funds and supplies, the task of developing and maintaining stable health, economic and political systems, and building key infrastructure throughout the region, will be prohibitively difficult.

At this juncture, Somaliland will no doubt benefit from a change in regime. Silanyo, who received nearly 50 per cent of the vote, has shown commitment to earning international recognition for Somaliland, and has vowed to make this his chief priority. Somalilanders have rewarded peace over war and supported democracy without exacting revenge on one another.

Silanyo has articulated his hope that another free and fair election in Somaliland will help garner support among foreign governments and will accordingly employ stronger diplomatic efforts to establish relationships with the global community. Through his leadership, Somalilanders have gained trust in their democratic system and recognise that open dialogue and shared discussion is essential in taking the next step for Somaliland.

We should do our part and not be complacent in our effort to help Somaliland move forward.

Somaliland is geen Isaaqland!

Somaliland is van alle Somalilanders!

Vanmiddag was er een bijeenkomst tussen verschillende Somalische organisaties, bij Buza. Het ministerie wilde van de Somalische gemeenschap in diaspora weten, hoe deze kan bijdragen aan het oplossen van de problemen van (een groot) Somalië?

De meeste (organisaties en individuen die op persoonlijke titel spraken) waren afkomstig uit Somalië, alleen ik (SDO) en twee jongeren van Nomad kwamen uit Somaliland (SL). Eerlijk gezegd, zie ik dit als een sprong vooruit. Het is hoogst ongebruikelijk dat Somaliërs en Somalilanders gezamenlijk optrekken en zo openlijk van gedachten wisselen.

Tegelijkertijd maak ik me ook heel boos over één aantijging. Er werd vandaag gezegd dat Somalilanders één clansland willen. Ik distantieer me hier volledig van! De Isaaqclan is wel de grootste in SL, maar zeker niet de enige. Somaliland is van alle Somalilanders!

Deze mensen begrijpen niet waar het ons om gaat! Wij hebben geen oorlog of problemen met de burgers van Somalië, wij wilden alleen af van het dictatoriaal regime. We waren de onderdrukking en de ellende meer dan zat en daarom hebben we ons, op 18 mei 1991, onafhankelijk verklaard. Wij wensen onze broeders en buren in Somalië vrede toe en ik hoop dat zij ons ook wat gunnen.

vervolg SSE in Lyon

Gisteravond zijn de Nomaders en ik teruggekomen van de SSE-ledenvergadering in Lyon. Het waren twee intensieve en lange dagen, maar de sfeer en de inhoud maakten alles goed.

Ik heb veel dingen in perspectief leren zien. Hoe kan het ook anders, als je mensen tegenover je hebt zitten die heel bewust de oorlog hebben meegemaakt. Ik was naast het verhaal van de schrijver Mohamed Barud Ali, zeer onder de indruk van de verhalen van Sahra Halgan. Ik heb tot dit weekend haar als een goede zangers gezien en begreep niet zo goed waarom Somalilanders haar als een volksheldin zagen, maar nu hoor ik ook bij die mensen.

Het is bewonderingswaardig hoe groot de liefde voor Somaliland is bij sommige SSE-leden. Door de vulkaanuitbarsting moesten veel vluchten, uit oa Noorwegen en Engeland, geannuleerd worden. De SSE-leden van buiten Frankrijk hebben de auto moeten pakken. Sommigen hebben 18 uur lang aan een stuk door moeten rijden, om een beetje op tijd te komen op de ledenvergadering. Respect! Onze rit vanuit Nederland stelt eigenlijk niets voor, in vergelijking met mensen die uit bijvoorbeeld Cardif moesten komen.

SSE Lyon in de pers

English

http://somalilandpress.com/looking-forward-somaliland-diaspora-meets-in-lyon/

Somali

http://www.oodweynenews.com/display_page.php?articleid=17239

Somaliland Societies in Europe (SSE)

Donderdag 15 april vertok ik samen met Nomad, de Somalilandse jongeren organisatie in Nederland, richting Lyon. We wonen met vier man sterk de jaarlijkse algemene ledenvergadering van SSE bij, deze duurt van vrijdag 16 april tot en met de zondagochtend. Dit jaar wordt de vergadering, voor het eerst sinds de oprichting van SSE in 2001, in Frankrijk gehouden.

Ik bezoek voor de eerste keer Lyon. Schijnbaar in het miljoenenstad, maar het voelt heel warm en knus aan! Voor mij is het leuke vertrouwde bijeenkomst, maar tegelijkertijd ook een beetje vreemd. Leuk en vertrouwd omdat ik in het verleden zelf deel uimaakte van Nomad en vaak SSE-vergaderingen bijwoonde. En vreemd is het omdat ik nu voor het eerst niet namens Nomad zal spreken, maar namens Somaliland Development Organization (SDO). De pas geleden door mij opgerichte stichting. Morgen houd ik een korte presentatie over deze stichting. Ik zal op een ander moment meer over SDO vertellen.

De presentaties en interviews van vandaag waren erg indrukwekkend. Twee niet Somalilandse gasten waren, Dr. Charles Tannock (MEP) en dhr Andrew Swan van UNPO, hij zet zich in voor niet erkende staten. De eregast van vandaag was Mohamed Barud Ali, schrijver van de recent gepubliceerde The Mourning Tree. In dit boek vertelt hij over de jaren die hij gevangen was door het voormalig regieme. De toespraken van de vrienden van Somaliland waren hoopgevend, want je voelt je gezien door niet Somalilanders. En het verhaal van Mohamed Barud Ali zorgt dat je weer goed beseft hoe goed "je" het eigenlijk hebt en zorgt tegelijkerijdt ervoor dat "je"strijdbaar blijft. Ik kijk uit naar morgen!

Pleidooi voor de erkenning van Somaliland

"Toekomst voor een verbrokkeld continent" is de titel van de op 10 maart jongstleden verschenen opinieartikel in het Belgische Mondiaal Nieuws. In dit artikel pleit Marc Hendrikx, lid van het Vlaams parlement, voor internationale erkenning van Somaliland.

http://www.mo.be/index.php?id=50&tx_uwnews_pi2[art_id]=27791&cHash=e500f7a533

De Standaard besteedt aandacht aan Somaliland

In de vandaag verschenen Belgische krant De Standaard, wijdt de krant twee pagina's aan Somaliland. De rubriek ooggetuige besteedt aandacht aan het bestuur van Somaliland. Op pagina 32 & 33 zijn foto's gepubliceerd van Erigavo, Hamaas, Burao en Hargeisa. De foto's zijn genomen door Chantal Heijnen.

http://www.standaard.be/krant/beeld/?oDay=20&oMonth=3&oYear=2010

Hieronder meer beelden van Hamas

Traditional dance, performed by the men in Hamas

Traditional dance, performed by the women in Hamas

Interviews in Maid!

Een beeld zegt meer dan duizend woorden!
Zie ook: Maid, het spookdorp aan de kust! Geschreven op 25-08-2009

Said Ali, een bewoner van het dorp, vertelt kort in het Somalisch over Maid.


Abdi Rahman Farah Daware uit Erigavo, vertelt in het Engels over de leefsituatie in Maid, gedurende de zomermaanden.

De draad weer oppakken

Het is lang geleden is dat ik deze blog heb bijgewerkt, maar mijn voornemen is om dit vanaf nu frequenter te doen. Ik pak nu de draad weer op, maar wil met iets luchtigs beginnen.

Op onze laatste avond in Erigavo in 2009, heeft Abdi Rahmaan Daware van Hotel Sanaag ons verwend met een privé optreden van Mohamed Said Abdi Hassan "Mohamed Bekeeri". Chantal heeft toen opnames gemaakt, die opnames wil ik graag met jullie delen.